na regen komt..
17 mei 2018 - Utrecht, Nederland
Beste Vrienden,
Na een comfortabele nacht in een goed hotel stond ik vanochtend welgemoed en met grootse plannen op. Eerst even naar de kathedraal natuurlijk. Voor een paar kaarsjes en wat diepere gedachten. Die diepe gedachten, ach dat lukt hier wel. Maar met de kaarsen wordt het maar niks. In de meeste kerken, hier in Spanje, vind je van die aftandse metalen bakken met aan de zijkant een verfrommeld gleufje. In dat gleufje gooi je een muntje dat met zo’n naargeestig blikken geluid in een onzekere diepte verdwijnt. Vervolgens gaat er dan een elektrisch theelichtje branden. Niet gewoon lekker fel, nee hoor, het zijn van die schijnheilige flikkerlichtjes die aan een nieuw batterijtje toe lijken te zijn. Omdat ik bij het geluid van die vallende muntjes, in combinatie met dat lullige lichtje, op steeds gewelddadiger gedachten kom, heb ik besloten om met deze heiligschennende vorm van zelfkastijding te stoppen. Dan toch maar gewoon afzien op de fiets en onderwijl even denken aan de mensen die ik ken. En wensen dat het ze goed of beter zal gaan.
Voor vandaag stond er een aardige berg op het programma om eens stevig op af te zien, maar omdat er nogal zwaar weer boven de sierra hing, met wolken zo zwart als een kolenhok, heb ik daar maar van afgezien. En met mij nog vele anderen, want in het stadje Astorga, dat net voor de toegang tot het gebergte ligt, stroomden vanaf een uur of drie de fietsers binnen. Normaal peddelt iedereen tot laat in de middag door, maar nu even niet. De bui kwam en stortte zich met geweld over de stad leeg. Stegen werden beken, straten leken rivieren. Alles wat zich buiten bevond en wat enigszins kon drijven werd meegespoeld. Leuk om eens mee te maken. Aan het eind van de avond brak de zon weer door en baadde de stad nog heel even in een gouden gloed.
Morgen kom ik langs Cruz de Ferro, op vijftienhonderd meter hoogte. Al eeuwenlang draagt elke pelgrim die daar langskomt een steentje, vaak van thuis meegenomen, aan de daar al aanwezige, door al die pelgrims bijeengebrachte berg bij. Het is een bijzonder idee dat je met je gedachten en met je handelen heel even één bent met miljoenen(!) voorgangers. Onderweg. En met dezelfde bestemming.
Sjaak (naarstig op zoek naar nog diepere gedachten)
Ik geniet van jouw diepe gedachtenspinsels. Zoek vooral verder!
Sjaak, ik geniet van je beeldende verhalen en veel Walk & Rollers met mij. Ik zal hier een kaarsje voor je branden en wens je sterkte en succes toe bij de laatste loodjes. Tot ziens!
Het is ook mogelijk via internet een kaarsje te branden in de kerk naar keuze, via je credit kaart en enkele muisklikken bespaart je dat een bezoek aan de kerk.*
Jij (wij) prefereert liever de diepere gedachte in stilte/trance van een indrukwekkende kerk bij het flakkerende kaarslicht. Niets gaat boven het origineel.
Heb je bij Cruz de Ferro de steen gevonden die Jenny er achterliet 15 mei?
Ik weet zeker dat je tussen de brei van stenen die ene flikkerende/oplichtende steen gezien hebt, als ware het een smaragd!
Zelfs als je denkt dat je beschrijving van je belevenissen niet beter kunnen overtref je ze weer.**
Geniet van de overweldigende natuur en bedwing de bergen.
Aller goeds,
* zelf verzonnen (maar misschien al realiteit)
** geslijm.
Nieuwe dag nieuwe kansen !
Trek je niks van die reacties ,want je hebt al lang een plan waar je Jenny in je armen sluit / 5 weken is niet niks /
Vamos Sjaak !
Ik heb daar van geleerd en neem op elke reis een stel Action ( spreek uit hier in het Gooi; AA C Tion met een aardappel in je keel) waxine lichtjes mee op een cel batterij en laat er eentje branden achter. 🙏🏽
Maar vooral niet gefrustreerd raken: het is de gedachte die telt!