Koude start

Vanavond stond ik onder een eindeloze en bloedhete stortdouche de dag van vandaag te overdenken. Ik had het knap koud gehad, het laatste fietsuurtje. 

Het was een dag die eigenlijk al begon met de levendige nacht die ik met mijn doorgaans goedmoedige zwager doorbracht in een – er was even niks anders beschikbaar –  wat smallig tweepersoons bed. En hoewel we in het verleden tijdens onze wintervakanties al heel wat memorabele nachten doorbrachten in meerpersoons stapelbedden en ander incourant slaapmeubilair, zal deze nacht me lang bijblijven als de meest doorwaakte ooit! Alfreds onredelijk gepluk aan het gedeelde dekbed en zijn oorverdovend gesnurk, maar natuurlijk ook de intensiteit van de vorige dag, maakten dat de slaap maar moeilijk kwam.

We sliepen in Hegenheim, een dorpje, net nog in Frankrijk gelegen, dat aan de noordwestkant tegen Het Grote Basel aanschurkt. 
Vanmorgen, na een plek te hebben gevonden voor de auto en wat gewinkel in De Stad Zelf konden we rond tienen aan de reis beginnen. 
We hebben ons de hele dag tegen de straffe wind, die met kracht door de smalle dalen joeg, in en over vals plat langs snelstromende riviertjes, lieflijke dorpjes, spoorbruggen en stoere vestingwerken omhoog gewerkt. Tot we flink doorgewaaid rond vijven in het dorp Bassecourt, 65 km verderop aankwamen, waar we in de eerlijke herberg La Croix Blanche een gastvrij onderdak hebben gevonden. En jazeker, wél met ieder een eigen bed!!

Voor morgen hebben we het ambitieuze plan opgevat om tot Bern (90 fietskilometers verderop) te komen. Hoewel de wind wat gaat afnemen en volgens de voorspelling wat draait, is dat waarachtig geen geringe opgave, omdat er op dat traject best veel venijnige Jurahobbels te behappen zijn. Ik heb ter lering, maar ook om het juiste respect bij jullie te genereren, dan ook een leuke doorsnede van zo’n te nemen bult meegestuurd. 

Enfin, ik wens mezelf en jullie een zalige nacht toe. 
Morgen meer….

Groet van Alfred en Sjaak.