De finale
23 mei 2018 - Santiago de Compostela, Spanje
Geliefde vrienden,
Vandaag moest het er dan van komen. De verovering van Santiago de Compostela. Natuurlijk was er eerst het typisch Spaanse ontbijt van onhandig geroosterde sneetjes stokbrood, bakjes jam en boter, zoete fabrieksbroodjes en, altijd, een oneetbare reuzecroissant erbij. Vaak wordt het geheel nog aangevuld met een verschrompelde sinaasappel. Of een doorgelegen banaan.
Alsof ik wist dat me vandaag een etappe te wachten stond die door merg en been zou gaan, heb ik alles wat me voorgeschoteld werd opgegeten, tot de verweesde banaan van een buurtafeltje aan toe. Want:
Vertrouwend op Mia, mijn navigatievriendin, sloeg ik al snel onbekommerd een zijweggetje in. Prachtige panorama’s ontvouwden zich en een weelderig maar weerbarstig heuvelland gaf zich in al haar onschuldige wildheid aan me bloot. Bergop en bergaf ging het. Vol in de remmen, scherpe haarspelden, soms staand op de pedalen in het laatste verzet. In een vermoeiende, maar zaligmakende cadans. De ogen brandend van het gutsend zweet. Urenlang was ik al onderweg, toen ik opmerkte dat een opmerkelijk bouwvallige bar, met de naam ‘Chaos’, die ik al aan het begin van mijn etappe had gespot, opnieuw voorbij kwam. Mia had me zwaar gefopt en we hadden een pittige extra ronde gemaakt. Zo werd een kleine rit toch nog een zaak van behoorlijk en langdurig afzien. Met het pelgrimslijden zat het ook vandaag dus wel weer goed!
Santiago de Compostela heeft een bedwelmend mooie oude binnenstad. Met eeuwenoude kerken en kloosters, maar ook met winkelstraatjes en pleinen die sinds de pruikentijd niet meer veranderd zijn. De kleermaker zit er nog altijd in kleermakerszit in zijn vensterbank, de slager beent, het voorschoot bebloed, nog steeds een heel varken uit en de banketbakker snoept, dikbuikig, nog immer van zijn eigen gebak.
In die sfeer van gemoedelijk bezig zijn kwam ik vanmiddag deze mooie stad binnengefietst. Onder de arcades van de eeuwenoude winkelgalerijen deed eenieder zijn nering en scharrelden rugzakkers en bewoners ontspannen rond. Ik had mijn doel bereikt, parkeerde mijn fiets onder een boog en keek eens rond; wat en waar zou ik beginnen... Ik stond op de goede plek en nadat ik mezelf royaal gespijsd en gelaafd had kon ik weer redelijk nadenken en besloot ik alles wat geregeld moest worden tot morgen uit te stellen. Ik heb wat rondgehangen op het prachtige plein voor de kathedraal en een beetje rondgebabbeld met andere pelgrims.
Morgenochtend moet ik in de rij voor de toetsing. Het is erg druk met alle vromeriken. De stoet van wachtenden is lang. Het zwaard bungelt er aan een zijden draadje en het oog van de naald is maar klein. Morgen meer...
De beste groeten van Sjaak (uitgefietst)
Gefeliciteerd!
Geweldig ,gefeliciteerd met je behaalde doel ! Wij hebben nooit getwijfeld dat je die niet zou halen. Zelfs met omrijden door de schuld van Mia is je gelukt eind streep te halen. Terecht dat Jenny trots op je is als een aap !
Fijne reis naar Jenny !
Super trots op je!
Even bijkomen vandaag en op naar het volgende Avontuur met Jenny 🙆
😘😘dikke knuffel Jeannette
Natuurlijk wist ik dat jij dit kan, na alles wat jij in je leven hebt overwonnen:
- naald uit de platen speler. (excuus, sorry)
- lampje inbouwen in mini.
- aannemer met succes.
- huis verbouwen bij lastige klant.
- uit een vliegtuig springen aan parachute.
- in een vliegtuig gehesen met board.
- leraar worden.
- beeldhouwer.
- de pavarotti van Utrecht.
- de steun en toeverlaat van Jenny in Polen.
Dus 2300 km fietsen is ............. Petje af.
De trotse lach bij het bord Santiago subliem.
Alleen jammer dat je je vorige beroep maar niet los kan laten en op de eerste dag in Santiago al een gigantische klus hebt aangenomen en persoonlijk de steigers links en rechts van de kerk hebt geplaatst. Let wel de belasting dienst kijkt mee!
Vandaag heb jij iedereen in de rij voor de toetsing vermaakt.
Kanjer, genoeg geslijmd, op naar JENNY.
het aan boord hijsen met een board in een vliegtuig is natuurlijk een hele kunst.
het moet natuurlijk zo'n apparaat met wentel wieken zijn.
Geniet de laatste dagen nog samen met Jenny mijmerend over deze prachtige prestatie.
Liefs Ralph