Lente in Maastricht

21 maart 2019 - Maastricht, Nederland

Beste vrienden,

In  veel talen kan men je met uitgekiende  soortnamen precies vertellen met wat voor soort familielid je te maken hebt. Maar niet in het Nederlands. Bij ons is het al gauw vaag en gaat het dan over een verre (achter) neef, -nicht, enzovoort. Met zo’n soort -nichtje, Isa, een schatje, had ik, voordat ik vanochtend vertrok, nog even een kort overleg over de te volgen route. Ook mijn zus Ada, die ik in Maarheeze tegenkwam, hielp me feilloos verder op weg. Op deze manier werd het wel heel makkelijk om een mooie snelle route naar Maastricht te vinden.

Wát een fantastische dag werd het vandaag hier in het zuiden! In de vroege ochtend hingen bij Uden de witte wieven nog hardnekkig boven de aspergevelden, maar nadat er een briesje opstak en de zon wat meer kracht kreeg, sloegen ze snel op de vlucht. Om tien uur kon mijn vest al uit en om half elf kwam ik langs een huis in aanbouw waar de bouwvakkers in hun nog erg witte blote bast op de steiger stonden. Ze zongen het hoogste lied. In Weert (wat een mooi centrum) waren het vooral de blote damesbenen die mijn aandacht verdienden. De terrassen zaten er vol. 

Als je vanuit Utrecht met de auto naar Maastricht rijdt, dan is het heel gewoon om over Nederlands grondgebied te blijven rijden. Met de fiets is dat, als je niet heel ver om wilt rijden, een ander verhaal. Bij Stamprooi, voorbij Weert, duik je België in en dan zijn er al snel de prachtige, tot fietssnelwegen omgebouwde spoordijkjes en een eindeloos lang jaagpad langs de Zuidwillemsvaart die je in de kortste keren naar het zuiden loodsen. 

Naar Maastricht dus. Waar ik nu in een B&B overnacht, recht tegenover de ingang van de Sint Servaas. Dat komt mooi uit want morgen steek ik daar, voordat ik het land definitief verlaat, nog een kaarsje aan voor wat goede vrienden.  En natuurlijk moet er een stempel  in mijn pelgrimspaspoort.

Morgen tegen twaalven komt dan mijn zwager en muziekbroeder Alfred met zijn fiets uit de trein en trappen we de komende week samen, psalmzingend en keurig in de maat, de trappers rond. 
Tot Basel. Dan vertrekt hij weer.

Sjaak (buik volgegeten bij de Chinees)

Foto’s

6 Reacties

  1. Hanneke:
    21 maart 2019
    Ha Sjaak,
    je hebt de gang er al aardig in en hebt de lage landen alweer bijna verlaten. Hopelijk zijn weer- en reisgoden je gunstig gezind.
    Buon viagio
  2. Henk:
    21 maart 2019
    Fijne tijd, ook als je straks ons mooie landje tijdelijk verlaat. Groet van Adrie en Henk, ook aan Alfred, vanuit een zonnig Madeira
  3. Ineke Wenting:
    22 maart 2019
    De weergoden waren je goed gezind! Gelukkig!! Steek ook een kaarsje aan voor Fleur, morgen, please, het gaat haar nu goed, maar dinsdag komt de uitslag van de volgende scan!!! Zo spannend!
    Veel succes verder op je dappere tocht!!! Misschien creëeren jullie een mooi nieuw Duits duet samen!
  4. Marjolijn:
    22 maart 2019
    Ha Sjaak, opnieuw en route!
    Dat je nog maar veel pelgrimstochten mag fietsen waarin je ons meevoert op avontuur.
    Het meebeleven vanaf een veilige afstand, de luxe variant op het lijden van de pelgrim is erover lezen in mijn verwarmde leunstoel. Ik hoop dat je er minstens zo van geniet als wij.
  5. Pim:
    22 maart 2019
    Hoi Sjaak, ben een paar dagen naar Sevilla geweest en lees nu pas je blogs. Wens je heel veel plezier en een voorspoedige reis. Zal ge blog met veel plezier volgen.
  6. Piotr:
    22 maart 2019
    hoi Sjaak,

    Fietsend op het jaagpad langs de vaart, genieten van het zonnetje en de natuur, chinees smikkelen (ik gok met een trappist) en een mooie slaapplaats tegenover de Sint Servaas.
    Het leven van een pelgrim is niet makkelijk!
    Gun het jou van harte.
    Fiets ze!