Vietsen en voetbal

Beste vrienden,

Met een half oog op de restaurant-tv, waar natuurlijk Ajax-Juventus te beleven valt (de wedstrijd is een minuut geleden begonnen), zal ik proberen om een verslag van mijn eerste dag Apennijnen te doen.

Gisteren was ik vanwege het dreigende weer in een dorpje aan de Fiume Favaro blijven steken, maar vanochtend was het heerlijk weer. Ik besloot om de rivier stroomopwaarts te volgen. Er loopt een mooi, bonkig pad langs, dat me langzaamaan het bergland binnen voerde. Dat beviel me zo goed dat ik vergat om de ReisBijbel van Benjaminse te raadplegen. (mooie acties op tv., de hotelbaas staat inmiddels op z’n stoel). Dat is een gedetailleerde routekaart. Met veel nuttige aanwijzingen. Vooral in de bergen onmisbaar vanwege de – voor een normale sterveling – fatsoenlijke fietsroute die voorkomt dat je op onvergetelijk steile stukken terechtkomt. En dat je áf moet stappen!! Affijn, je snapt het wel: ik moest er op een zeker moment aan geloven. De berg op en binnen twee kilometer bijna driehonderd meter omhoog om weer aansluiting op zijn route te vinden. En natuurlijk moest ik afstappen en duwen. En natuurlijk dreef het zweet tappelings van mijn rug... Dat gaat me vanaf nu echt niet meer gebeuren. Het boek van Benjaminse is me opeens heilig geworden en zal me zeker veilig en zonder beschaamd af te hoeven stappen naar Rome brengen.

Verder maakte ik moeiteloos mijn hoogtemeters en heb ik enorm genoten van de magistrale vergezichten. In het westen lagen de besneeuwde toppen van Monte Cimone te schitteren in de zon. Met wat goeie wil kon je de skieërtjes daar zien bewegen. Daar hoef ik daar nu niet overheen, maar zonder Benjaminse erbij zou ik het niet geweten hebben... (Ahhhh, Ronaldo scoort. Mooi doelpunt).

Effe rust voor de voetballers. Voor mij was er weinig rust vandaag. Het ging op en neer, zo tussen 700 en 900 meter en ik heb bij elkaar toch snel zo’n 1400 hoogtemeters gemaakt. Best veel voor de oude man. Nu bivakkeer ik in het stadje Porretta Terme, een kuuroord waarvan men weet dat het in de Romeinse tijd al een badplaats was. Het is nu vooral vergane glorie. (Geen vergane glorie voor Ajax! 1-1.) Grote, oude hotels waar het rijke verleden nogal letterlijk van afgebladderd is en in één waarvan  ik nu voor een prikkie onderdak ben.   

Morgen weer verder, richting Lucca. Het is leuk om op de wegenkaart van Toscane te zien hoe Lucca als een hele dikke spin centraal in het wegennet ligt. Morgen leiden voor mij alle wegen dus, inderdaad.....

Beste groeten van Sjaak (ziet morgen het licht)

O ja, Ajax-Juventus. 1-1 gebleven. Mooie wedstrijd. Lekker tempo.