Woeste wolken, vredige vergezichten

Beste vrienden, 

Bijna de hele dag hing er links en rechts  een dreigend wolkendek aan de verre horizon. Boven de besneeuwde Alpen, die ons nog steeds in de verte volgen, zag het zelfs kolkend zwart. Maar we hadden veel geluk en hielden het vandaag gewoon lekker droog. De imponerende route naar de hoge heuvelkammen voerde ons vanaf Alba eerst langs smalle, maar wel mooi geasfalteerde bergweggetjes en ontelbare supersteile haarspelden een goeie vijfhonderd meter omhoog. Dat was, volgens de gids van Benjaminse, bepaald klimmen voor gevorderden, en tóch deden we het maar! 

Eenmaal op hoogte volgden we een lange bergkam die voortdurend klimmend en dalend tussen 650 en 800 meter in zuidelijke richting loopt en pas tientallen kilometers verder in de buurt van Millesimo weer kordaat naar het dal terugzakt. Ondertussen werden we verwend met verbluffende vergezichten op verstilde bergdorpen, eindeloze druivenakkers, kersenboomgaarden en zelfs een ezelkolonie! Al met al werd deze dag een feest voor de geest. We hebben stevig afgezien en toch eindeloos genoten. 

We hebben wat geruzied over de geklommen hoogtemeters – Alfred zegt 900, maar mijn benen zeggen het dubbele – dus de waarheid ligt waarschijnlijk in het midden. 

Morgen hebben we nog zestig langzaam naar 800 meter omhooglopende kilometers, waarna we ons vlak bij de kust in vliegende vaart weer naar beneden mogen storten tot aan de boulevard van Albenga! We kijken nu al uit naar een lekker visschoteltje!

Met een waaghalzerige groet, 
Alfred en Sjaak