Reisperikelen
2 april 2019 - Bischofszell, Zwitserland
Beste vrienden,
Vanochtend waren er vitaminepillen, paracetamol en veel innerlijke dwang voor nodig om mezelf op gang te brengen. Ik was vet verkouden en in mijn hoofd was het betreurenswaardig mistig. Na een uurtje fietsen ging het al stukken beter en uiteindelijk werd het een prima fietsdag langs schattige dorpjes en stadjes. Bergje op en bergje af, zon in de rug. Met af en toe een glimp van de Rijn.
Bij het stadje Andelfingen nam ik de afslag naar een zijrivier van de Rijn die, hoewel er beslist geen tonijn in zit, toch de Thun heet. Die rivier heb ik gevolgd tot de plaats waar ik nu verblijf: Bischofszell. Er volgt nu nog een klein stukje langs de vriendelijke rivier de Sitter en dan ben ik aan de Bodensee.
Dat de Zwitsers erg netjes zijn, dat weet ik wel, maar vanochtend maakte ik de overtreffende trap mee toen ik een dame met veel aandacht het erf voor haar woning zag stofzuigen. In eerste instantie dacht ik dat ik de bekende ribbeltjesslang uit haar achterwerk zag steken, maar later zag ik dat ze haar Miele in een soort ranseltje op haar rug had zitten, met de slang er ouderwets onderuithangend.
Morgen is het nog zo’n twintig kilometer naar de Bodensee, daarna gaat de koers definitief naar het zuiden. Het lenteweer is dan helaas voor een tijdje over. Het wordt weer koud en guur met temperaturen rond het vriespunt.
De hoogte hier is zo rond de vier- à vijfhonderd meter en dat betekent, als het gaat regenen – en dat gaat het – dat er de komende dagen ook kans op sneeuw is. Voor Sankt Moritz, waar ik langs kom, wordt zelfs vijf dagen achtereen sneeuw voorspeld. En dat vinden ze daar prima natuurlijk, ze leven er zelfs van. Maar dat betekent voor mij dat de trein eraan te pas moet komen om me over de hoge passen heen te helpen.
Van Thusis tot Tirano met de trein... Over de hoogste spoorweg van de Alpen. Een trein die iedere dag van het jaar vertrekt en zich door niets laat tegenhouden. Wát een belevenis. Deze pelgrim heeft er dit keer geen moeite mee en beschouwt de uitgespaarde lijdensweg (het is me een klim hoor!!) voorlopig maar als een aardigheidje van hogerhand.
Sjaak (sneeuwkettingen paraat)
Morgen gezond weer op!! 🙋
En iedere dag, net voor ik naar bed ga komt jouw verhaal binnen. Een leuk einde van iedere dag.
Heel veel plezier op die vast en zeker geweldige treinreis. Geniet er van.
Even een vraagje ¿?
Heb jij een soort van Douwe Dabbert knapzak bij je¿?
Opsomming wat er al niet voor bij komt in je mooi omschreven perikelen.
Diverse outfitjes , winterwanten , een waterfiets, leerdammer kaas , vitamine pillen in het Duits , Alfred ?🤔 dosis humor , foto toestel , iPad , en dan nu ook nog sneeuwkettingen ?¿.
Knap ( zak ) hoor zou alles weer opbergen en genieten van de welverdiende trein reis.
En vat geen Cow Boy ( meer ) groetjes aan Hannibal als je hem ziet.
Of ging hij via een andere route 😬
Ralph
Je bent een echte pelgrim die een tegenslag glimlachend weg fietst.
Een ritje met de trein vind ik wel weer zwak.
Ik heb in de trein een home trainer laten installeren zodat je kan mee trappen en je conditie op peil kan houden. Je ziet ik denk wel met je mee en ondersteun je.
Prettige (trein)reis en niet te veel aan de sneeuw denken want anders ga je nog geloven dat je fiets een snowboard is.
fiets ze
Ze hebben het over n pak tot 1mtr.
Ik denk dat dat voor zon bikkel als jij toch iets te veel wordt.
Veel sterkte daar en ben benieuwd naar je volgende reisverhaal